این آزمون توسط تاکمن در سال 1991 طراحی و تدوین شده است. آزمون از 16 سوال تشکیل شده است که آزمودنی به یکی از چهار گزینه:  مطمئنا این چنین نیستم، این تمایل در من وجود ندارد، این تمایل در من وجود دارد و مطمئنا این چنین هستم، پاسخ می دهد. این پرسشنامه نخستین بار در سال 2001 میلادی در دانشگاه تورنتو کانادا جهت سنجش میزان اهمالکاری دانشجویان طراحی، اجرا و هنجار شد. برای آزمون و سنجش تعلل یا اهمال‌کاری ، پرسشنامه استاندارد تاکمن (tukman,1991) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پرسشنامه یک مقیاس خودگزارشی ۱۶ ماده ای است که بر مبنای طیف لیکرت طراحی شده است . گرفتن نمره بالا در این مقیاس نشانه تعلل بالا در آن است.
1.حتی اگر انجام کارهایم مهم باشد، بی جهت آنها را به تأخیر می‌اندازم.
2.شروع هر کاری را که مورد علاقه‌ام نباشد به تأخیر می‌اندازم.
3.برای شروع هر کاری که مهلت تعیین‌شده داشته باشد، تا آخرین لحظه معطل می‌کنم.
4.همیشه تصمیم‌گیری‌های دشوار را به تأخیر می‌اندازم.
5.همیشه شروع برنامه‌هایی را که منجر به پیشرفت کارهایم می‌شوند ب تأخیر می‌اندازم.
6.همیشه به دنبال بهانه‌ای برای انجام ندادن کارهایم هستم.
7.همیشه برای انجام کارهای کسل‌کننده مانند مطالعه کردن وقت کافی صرف می‌کنم.
8.به طور علاج‌ناپذیری گرفتار وقت تلف کردن هستم.
9.من وقتم را بیهوده تلف می‌کنم و ظاهرا هیچ‌کاری را انجام نمی‌دهم.
10.همیشه وقتی کار مشکلی در پیش دارم آن را به تأخیر می‌اندازم.
11.به خودم قول می‌دهم که کاری را انجام دهم، ولی عملا خود را کنار می‌کشم.
12.هر وقت تصمیم به انجام کاری می‌گیرم آن را دنبال می‌کنم.
13.هر چند به خاطر شروع نکردن کار از خودم متنفر می‌شوم، اما این تنفر مرا وادار به انجام کار نمی‌کند.
14.همیشه کارهای مهم را انجام می‌دهم و وقت اضافه می‌آورم.
15.حتی زمانی که اهمیت شروع کارها برایم مشخص باشد، باز هم نسبت به انجام آنها بی‌تفاوت هستم.
16.عادت ندارم کاری را به فردا مؤکول کنم یا از انجام آن طفره بروم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *